Weer thuis

Bon diaaaaaaaaaa dushi’s
Inmiddels ben ik al weer even thuis en ook al aan mijn tweede week stage begonnen. De jetlag is weer voorbij maar aan die kou hier ben ik nog echt niet gewend. Ik lig met dikke kleding en een kleedje op de bank. Die warmte zou ik toch wel erg graag terug willen. Verder vin dik het erg prettig om weer thuis te zijn, bij mijn lieve schatjes Mark, Droppie en natuurlijk Woezel en Pip! Toch wilde ik jullie graag vertellen hoe mijn laatste 10 dagen in het heerlijke Aruba zijn geweest.
Het vorige verslag vertelde ik dat we naar de donkey sanctuary geweest en dat was heel erg leuk. De ezels die hier verblijven zijn afkomstig van het eiland. De ezeltjes zijn ziek geweest of gewond en worden hier opgevangen. Er lopen in het wild nog twee groepen ezels rond. We mochten de ezels voeren en daar waren die ezeltjes maar wat blij mee. Ze keken je aan alsof ze smoorverliefd op je waren, wat grappige foto’s oplevert. Daarna zijn we doorgegaan naar de Philips Animal Garden. Dit is een uit de kluiten gewassen kinderboerderij. Veel dieren die je op een kinderboerderij ook ziet (geiten, paarden, kippen, ganzen etc.) maar ook één krokodil, twee bizons, veel verschillende slangen (van die hele grote boa’s), twee kamelen en een alpaca (wat een schatje). Mijn eigen Woezel en Pip hun vriendjes waren er ook, een hele bende aan konijnen. En toen miste ik mijn eigen konijntjes in eens heel erg en wilde ik ze het liefste laten teleporteren naar mij. Ook hier mochten we de beestjes weer voeren, wat vooral bij de geiten heel veel plezier opleverden. Die verdrongen elkaar om een stukje wortel te krijgen. Heel erg leuke ervaring.
Die maandag erna zou mijn ene laatste dagje op het consultatiebureau zijn, gemengde gevoelens wat ik heb een erge leuke en leerzame tijd hier gehad. Dinsdag was dan echt mijn laatste dagje op het bureau. De hele dag bijna alles zelf gedaan. Een leuke afsluiting van mijn fijne tijd hier. Deze dagen en op woensdag de opdrachten voor school bijna af kunnen ronden. Donderdag mijn eindbeoordeling gehad en mijn stage afgesloten met een Goed! Super blij mee en erg fijn om de stage zo af te sluiten. Donderdag heb ik ook nog een beetje over het eiland gereden om wat foto’s te maken van de omgeving. Ook ben ik nog even in de kerk van Noord en Paradere geweest. En die van Paradera is echt prachting. Van binnen de beelden zijn bedekt met goud. Heel erg mooi van binnen. De begraafplaats ziet er overigens net zo uit als Noord, soms heel mooi, soms heel verwaarloosd. Zondag zijn we naar de kinderparade van Carnaval geweest. En je kan niet in januari op Aruba geweest zijn zonder een stukje carnaval meegepakt te hebben. De kinderparade kun je een beetje vergelijken met de corso hier. Het is alleen ietsjes minder georganiseerd (zeg maar gerust niet). De optocht begint officieel om 14u maar om 14u moeten ze nog beginne met opbouwen. Er zijn verschillende wagens gemaakt van allerlei materialen en er lopen heeeel veeeel verklede kinderen met de optocht mee. En er is heel veel muziek. Het is echt een feestje en zo hebben we toch een beetje de carnavalssfeer mee kunnen maken. Leuk om dit nog even op het einde zo mee te pakken. Maandag nog lekker van het heeeerlijke zonnetje genoten. Ik hou van het zonnetje. Dinsdag de laatste dingetjes van school afgemaakt en ’s avonds uit eten voor de laatste keer. We dachten dat we bij een hamburger restaurant zouden gaan eten maar dit bleek niet zo te zijn. Het viel eigenlijk tussen een McDonalds en een restaurant in. Het eten was van goede kwaliteit en restaurantwaardig. Het uiterlijk van het restaurant niet, dat had meer weg van een McDonalds of een snackbar buiten. Daarna hebben we nog even een drankje gehaald bij het Hard Rock Café waar zoals gewoonlijk een leuk bandje speelde. Woensdag heb ik mijn koffer lekker ingepakt. Met heel veel passen en meten kreeg ik alles mee. Gelukkig hadden mama en mark al iets meegenomen anders had het echt niet gepast. Ik was erg blij dat ik weer naar huis mocht naar mijn vrienden en familie maar vind het toch ook wel jammer dat ik niet meer op Aruba ben. Het leventje, en op mijzelf wonen beviel me wel. Het zou nog beter geweest als ik Mark op Aruba had gehad, dan was het compleet geweest. De vrienden van de eigenaar heeft ons rond 16u opgehaald en ons naar het vliegveld gebracht. Daar waren we zo door de douane heen via de fast lane, ideaal. Je paspoort wort gescand een foto wordt gemaakt en klaar. Je kan bijna overal zo doorlopen en kan ook snel het vliegtuig in. Op het vliegveld hebben we achter de douane nog even door de winkeltjes gelopen en even iets te eten gehaald. Om 19.30 konden we het vliegtuig in en drie kwartier later waren we op bonaire. Hier hoefde we gelukkig het vliegtuig niet uit. De vlucht verliep snel. Ik heb even wat aan school gewerkt, toen me fotoboek bijna afgemaakt en een de helft van mijn al time favorite film Mamma Mia gekeken. Het eten was iets minder dan op de heen weg maar evengoed goed te eten. Halverwege de film ging de stoel voor mij naar achter en stopte mijn film ermee. Toen heb ik zelf maar wat muziek aangezet, mijn lekkere warme handdoek uit mijn handbagage gepakt en lekker gaan chillen. Af en toe in slaap gevallen. Uiteindelijk heb ik toch ruim de helft van de vlucht liggen slapen. Heerlijk. We hadden veel last van turbelentie, het cabinepersoneel moest zelfs gaan zitten. Ik heb er niet veel last van gehad, kon er wel lekker op slapen. Het voelde soms een beetje alsof ik in een auto of trein zat, (en de meeste weten dat ik dan heerlijk kan slapen). Helaas door de rare nacht en het rare tijdstip kreeg ik geen ontbijt binnen dat we kregen aangeboden. Komt ook doordat de yoghurt niet te vreten was. En toen waren we weer op Nederlandse bodem. Gelukkig was het redelijk mooi weer in Nederland. En zoals altijd, duurde het in Nederland weer heeeeeel lang. We moesten eerst weer door de douane en dat duurde erg lang. Daarna onze koffers ophalen die gelukkig vrij snel kwamen. Maar helaas toen moesten ook onze koffers nog een keer door de scan. En toen konden we eindelijk naar de gate. Ik wilde nog even niet in Nederland zijn dus ik had mijn telefoon nog niet aangezet. Hierdoor stond mijn lieve familie niet direct bij de gate dat ik naar buiten kwam, op papa na. Daarna kwam Mark aanlopen en die ik vervolgens bijna omver knuffelde. Ik was zo enorm blij om hem weer te zien. Vervolgens was mama er ook. Toen afscheid genomen van Francis en op naar Huis. Thuis aangekomen waren mijn lieve opa en oma daar en mijn lieve kat en konijntjes. De souveniertjes die ik had meegenomen zijn gelijk uitgedeeld en er was een heerlijke zelfgemaakte oma’s bokkenpootjes taart. Fijn om weer thuis te zijn. ’s Middags kwamen er nog wat andere vrienden en had Mama een heerlijke nasi gemaakt. Ik had gelijk een druk weekend gepland. Vrijdag samen met papa en Mark opzoek naar een autootje en na de halve kop van Noord-Holland gehad te hebben ben ik nu de trotste eigenaar van een Heerlijke paarse Ford-Ka. Vrijdagavond en zaterdag gelijk twee verjaardagen en zondag bij geklets met mijn lieve schoonfamilie. En toen maandag begon mijn nieuwe periode. Het laatste onderdeel van mijn opleiding, de afstudeer stage. Ik heb er zin in. Nu ben ik bijna klaar met mijn fotoboek. Wie die wil zien en nog meer verhalen van Aruba wil horen is van harte uitgenodigd om langs te komen bij mij.
Ik heb heel erg genoten op Aruba en wil afsluiten met een quote die mij al jaren helpt en ook goed past bij mijn avontuur op Aruba.
Even a path of one thousand miles begins with one little step